...... ျဖစ္ျပီးတဲ့ အကုသိုလ္ကို ဘယ္လိုပယ္မလဲ ........

ျဖစ္ျပီးတဲ့ အကုသိုလ္ကို ဘယ္လိုပယ္မလဲ ... ? ေမးခြန္းရဲ႕သေဘာေလးကို ပိုျပီး

ျပည့္စံုသြားေအာင္ ႀကားဖူးတဲ့ သမၼပၸဓာန္ေလးပါးဘက္ကလွည့္ေျပာရေအာင္ပါ။

သမၼပၸဓာန္ေလးပါးက -

(၁) ျဖစ္ျပီးတဲ့အကုသိုလ္ေတြကို ပယ္ဖို႔ အားထုတ္ရမယ္ ။

(၂) မျဖစ္ေသးတဲ့ အကုသိုလ္ေတြကို မျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရမယ္ ။

(၃) မျဖစ္ေသးတဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရမယ္ ။

(၄) ျဖစ္ျပီးတဲ့ကုသိုလ္ေတြကို ပိုျပီးတိုးပြားေအာင္ အားထုတ္ရမယ္။

ျမတ္စြာဘုရားက ဒီေလးပါကို ပြားမ်ားအားထုတ္ရမယ္လို ့ ေဟားႀကားထားပါတယ္

။ ေအာက္ဆံုးက စေျပာႀကရေအာင္ပါ ။

(၄) ျဖစ္ျပီးတဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို ပိုျပီးတိုးပြားေအာင္ အားထုတ္ပါ တဲ့၊ ျဖစ္ျပီးတဲ့ ကုသိုလ္ေတြ

ကို ပိုျပီးတိုးပြားဖို႔အတြက္ ျပဳခဲဖူးတဲ့ကုသိုလ္ေတြ ျပန္ျပီး အမွတ္ရေနရပါမယ္၊ ဒါန သီလ ၀ိ

ပႆနာတရားေတြ ဆက္ကာာဆက္ကာ ျပဳေနမယ္၊ ပြားေနမယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ျပီးတဲ့ ကုသိုလ္

ေတြပိုလို႔ တိုးပြားေနေတာ့တာပါ။ ခက္လားဆိုေတာ့ မခက္ပါဘူး။

(၃) မျဖစ္ေသတဲ့ကုသိုလ္ေတြကို ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရမယ္တဲ့။ ဒါလည္းမခက္ပါဘူး။ မ

ျပဳဖူးေသးတဲ့ ကုသိုလ္ေတြ ဆက္ကာဆက္ကာ ျပဳေန႐ံုပါ။ မခက္ပါဘူး ။

(၂) မျဖစ္ေသးတဲ့ အကုသိုလ္ေတြကို မျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ရမယ္တဲ့။ ဒါလည္း အကုသို

လ္မျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ႏႈတ္ စိတ္ကို အထူးေစာင့္ထိန္းမယ္။ ကုသိုလ္ေတြ ဆက္ကာဆက္

ကာ ျပဳေနမယ္ဆိုရင္လည္း အကုသိုလ္ေတြမျဖစ္ေအာင္အားထုတ္ေနတာပါ။ မခက္ပါဘူး၊

ဒီသံုးပါကေတာ့ ေမးခြန္းမလိုပဲ ကိုယ့္ဟာကို အေျဖက သိျပီးသားပါ။(၁) သမၼပၸဓာန္

သာ ေမးစရာျဖစ္ေနတာပါ။

ျဖစ္ျပီးတဲ့ အကုသိုလ္ေတြကို ပယ္ဖို႔ အားထုတ္ရမယ္တဲ့။ အကုသိုလ္က ျဖစ္ျပီးျပီ ၊

ျပဳျပီးျပီပဲ ၊ ဘာမွလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ျဖစ္ျပီးတဲ့ ျပဳျပီးတဲ့ အကုသိုလ္ကို ဘယ္လို

ပယ္မလည္း ... ?

အကုသိုလ္တစ္ခုဟာ ျပဳျပီးသြားရင္ ကံေျမာက္သြားပါေတာ့တာပါ။ ကံေျမာက္သြား

ရင္ ကံက ကိုယ့္ကို ဧကံမာခ် မေကာင္းက်ိဳးကို ေပးေတာ့မွာပါ။ ဒီေတာ့ အကုသိုလ္ကံ အ

က်ိဳးေပးမႈ သတိၱေတြနည္းသြားေအာင္၊ ေခါင္းပါသြားေအာင္၊ ခြာသြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္

မလည္း။ ... ?

ဒါ ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ပုထုဇဥ္အမ်ားစုဟာ အကုသို

လ္ကို တစ္ခုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုမကပဲျဖစ္ျဖစ္ျပဳဖူးႀကတာ မ်ားပါတယ္။ ျပဳျပီးလို႔ သတိသံေ၀ဂ

ေနာင္တရတဲ့အခါ သိပ္စိတ္ဆင္းရဲရေတာ့တာပါ။ ျပဳတုန္းကေတာ့ ခဏေလးရယ္ပါ။ ျပန္

ေတြးမိတိုင္း ခံစားရတာက အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးပါ။ တခ်ိဳ႕အကုသိုလ္ေတြဆို တစ္သက္စာ

ဒဏ္ရာရသြားတဲ့အထိပါပဲ။

လိုရင္းျပန္ေကာက္ရင္ ျပဳျပီးတဲ့ အကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးမႈ သတိၱေတြေလ်ာ့သြား

ေအာင္၊ ခြာသြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလည္း ?

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေျဖႀကားထားတဲ့ အေျဖတာ္စကားကို၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဆရာ

ေတာ္ အရွင္ဇနကဘိ၀ံသက သျဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာမွာ ျမန္မာစကားေျပလွလွေလးနဲ႔ေျဖ

ေရးျပထားပါတယ္။ ဆရာေတာ္ စာသားေလးေတြပဲ ဖတ္ႀကည့္လိုက္ပါ။

ေလာကီကုသိုလ္မ်ား၏ ပယ္ရွားပံုကား `` ငါသည္ ပါဏာတိပါတာမႈကို ျပဳမိေခ်ျပီ။

ထို ပါဏာတိပါတာမႈကား မေကာင္းဆိုး၀ါးလွ၏။ ဤပါဏာတိပါတာမႈကို ျပဳမိသည့္အ

တြက္ ေနာက္တဖန္ ပူပန္ျခင္း၊ ကုကၠဳစၥျုဖစ္ေနလွ်င္ အကုသိုလ္ေတြသာထပါ၍ တိုးပြား

ေတာ့မည္။ ပူပန္မႈေႀကာင့္ ျပဳမိတာလည္း မျပဳရာေရာက္ေအာင္ မတတ္ႏိုင္ ´´ ဤသို႔ဆိုျပီး

ထိုျပဳမိေသာ ပါဏာတိပါတာမႈကို လံုးလံုးဂရုမျပဳပဲ စြန္႔ပယ္လိုက္၏။ ေနာက္ေနာင္အခါလဲ

ထို ပါဏာတိပါတာမႈ မျဖစ္ဖို႔ရာ လြန္စြာေရွာက္ႀကဥ္၏။ ဤသို႔ေသာ နည္းအားျဖင့္ အား

ထုတ္သည္ရွိေသာ္ , ျဖစ္ျပီး ပါဏာတိပါတာအမႈလည္း ပယ္ႏိုင္၏။

( ဤနည္းကို မွတ္သားထိုက္၏။ ဤကဲ့သို႔ ပယ္စြန္႔မႈေႀကာင့္ ဘယ္ေတာ့မွအႀကိဳးမ

ေပးေတာ့ဘူးဟု မဆိုႏိုင္ေသာလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ကား အက်ိဳးေပးခြင့္ရမည္မဟုတ္၊

ဆက္လက္အားထုတ္သြားလွ်င္ အေဟာသိကံပင္ ျဖစ္ေလာက္ရာ၏။)

လိုရင္ကေတာ့ ျပဳျပီးတဲ့ အကုသိုလ္ကံကို ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳေတာ့ပဲ၊ ကုသို

လ္ေတြ ဆက္ကာဆက္ကာျပဳေနလိုက္ေတာ့တာပါ။ ဒါဆိုရင္ အက်ိဳးေပးမႈေတြ အေဟာသိ

ကံေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားေလာက္ပါတယ္ တဲ့ ။

ျဖစ္ၿပီးတဲ့ အကုသိုလ္ကို ျပန္ျပန္ေတြးၿပီး ႏွလံုမသာမယာျဖစ္ေနရင္ အကုသိုလ္ပဲ

ထပ္ပြားေနတာပါ အတိတ္ကိုမေတြးေတာ့ပဲ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ ျဖစ္ခိုက္ ရုပ္နာမ္ကို ရႈမွတ္

္္ၿပီး ကုသိုလ္ေတြ ဆက္ကာဆက္ကာ ျပဳေနဖို႔ပါပဲ။

ဒါဆို ျပဳမိတဲ့ အကုသိုလ္ကံရဲ႕ သတၱိေတြ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ခြာခြာသြားပါလိမ့္မယ္။

ထင္ရွားတဲ့ ဇာတ္လမ္း၀ထၱဳေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လက္တေလာေခါင္းထဲေပၚလာ

တာကေတာ့ ဇဋိလ သူေဌးေလာင္း ၀ထၱဳပါ။

သူက ကႆပ ဘုရားရွင္လက္ထပ္မွာ ေရႊပန္းထိမ္သည္ပါ။ သဒၵါတရားလည္း

ေကာင္းသူပါ။ တေန႔ေတာ့ ဇနီးလုပ္သူႏွင့္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ရန္ျဖစ္ၿပီးစထိုင္

ေနစဲမွာပဲ ရဟန္းႏၱာအရွင္ျမတ္တပါးက ကႆပ ဘုရားရွင္ ဆံေတာ္မူၿပီးစဓာတုေစတီ

တည္တဲ့အခါ ေရႊလိုေနတဲ့အတြက္ ေရႊလိုေနၾကာင္း သိေလာ့လို႔ မိန္႔ပါတယ္။ မိန္းမကို

စိတ္ထဲက စိတ္ဆိုးေနတာဆိုေတာ့ `` အရွင္ဘုရားရဲ႕ ဘုရား ေရထဲသာ ခ်ပစ္လိုက္ ´´

လို႔ေျပာပစ္လိုက္ပါတယ္။

ဒီစကားသံကိုၾကားေတာ့ ဇနီးလုပ္သူက စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔သြားၿပီး

`` ရွင္စိတ္ဆိုးခ်င္ရင္ က်မကိုဆိုးပါ ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဘုရားရွင္ကိုရန္လုပ္ေနတာလဲ ´´

လို႔သတိေပးလိုက္ပါတယ္။

ပါရမီပါခဲ့သူ သတိရွိသူဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲအမွားကိုသိၿပီး သံေ၀ဂ ျဖစ္သြားပါတယ္။

ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ကိုပဲ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး `` အရွင္ဘုရား ... တပည့္ေတာ္ကို ခြင့္လႊတ္

သည္းခံပါ ဘုရား´´ လို႔ေလ်ာက္ပါတယ္။ အရွင္ျမတ္က `` ဒကာ သင္ကငါ့ကို ျပစ္မွားတာ

မဟုတ္ဘူး ဘုရားရွင္ကိုျပစ္မွားတာ၊ ဘုရားရွင္ကိုပဲ ကန္ေတာ့ပါ ´´ လို႔ မိန္႔ပါတယ္။

ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲ `` ဘယ္လိုကန္ေတာ့ရမွာလဲ ´´ လို႔ ထပ္ေမးပါ

တယ္။ အရွင္ျမတ္ကလဲ`` ေရႊပန္းအိုး သံုးအိုးလုပ္ၿပီး ဓာတ္ေတာ္အတြင္းမွာဌာပနာသြင္းၿပီး

ကန္ေတာ့ပါ ´´ လို႔ ေျဖၾကားပါတယ္။

ဇဋိလ သူေဌးေလာင္းလည္း အရွင္ျမတ္ေျပာတဲ့အတိုင္းကန္ေတာ့ပါတယ္။

ဒီလို အကုသိုလ္မ်ိဳးကို ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳေတာ့ပဲ ကုသိုလ္ေတြ ဆက္ကာဆက္ကာ

ျပဳျပင္ေနသြားေတာ့ပါတယ္။

ဇဋိလသူေဌးေလာင္းဟာ အမွတ္တမဲ့ အသိမဲ့ၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့ အကုသိုလ္ကံ

ေၾကာင့္ပဲ ခုႏွစ္ဘ၀ ေရေမွ်ာခံခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထပ္မွာလဲ

ေရေမွ်ာခဲခဲ့ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ပါရမီရွိခဲ့သူဆိုေတာ့ အသက္ကယ္မဲ့သူကေတာ့ ေပၚေပၚ

လာခဲ့ပါတယ္။

တကယ္လိုသာ မကန္ေတာ့ဘူး၊အရွင္ျမတ္ကိုလဲ ေဒါသအေလ်ာက္ မေခ်မင

ံ စကားေတြနဲ႔ ထပ္ဆင့္ျပစ္မွားလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အျပစ္က ႀကီးသထက္ႀကီးသြားပါ

လိမ့္မယ္။

ဒီေနရာမွာ အျပစ္ကိုျပဳမိေပမယ့္ အကုသိုလ္ကို အကုသိုလ္မွန္းသိသူရယ္၊

အကုသိုလ္ကိုအကုသိုလ္မွန္းမသိသူရယ္ဆိုၿပီး ကြားသြားတာပါ။ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္ရဲ႕
ဲ႔
ဘ၀ဟာ အခ်ိန္မေရြး အကုသိုလ္ေတြျဖစ္ႏိုင္တာဆိုေတာ့ တရားအသိက ေတာ္ေတာ္ေလး

ရွိေနကာမွ ေတာ္ကာက်တာပါ ။ ဒီတရားအသိေတြရဖို႔ စာဖတ္တာတို႔၊ တရားနာတာတို႔

ကို အလုပ္တစ္ခုလိုကို လုပ္ေနရမွာပါ။

တကယ္လို႔ အကုသိုလ္ျပဳမိခဲ့ရင္လည္း အကုသိုလ္ကို အကုသိုလ္မွန္းသိျပီး က
ု
စားတတ္ဖို႔ပါ။ မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုျပီး အကုသိုလ္ေတြပဲ ဆက္ကာဆက္ကာျပဳေနရင္ေတာ့

ဘ၀က နစ္သထက္နစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ကဲ ... စာဖတ္သူတို႔ ဘ၀မွာ မလႊဲသာမေရွာင္ အကုသိုလ္တစ္ခုကို ျပဳမိတယ္ ဆို

ပါစို႔၊ ဒါဆိုရင္ ျပဳမိတဲ့ အကုသ္ုလ္ကို ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳေတာ့ပဲ ကုသိုလ္ေတြသာ စံု

ႏိုင္သမွ် စံုေအာင္ ဆက္ကာဆက္ကာသာ ျပဳေနလိုက္ပါေတာ့။ ဒါဟာ ျဖစ္ျပီးတဲ့

အကုသိုလ္ကို ပယ္လိုက္တာပါပဲ ။ ။

အရွင္ရာဇိႏၵ ( ရေ၀ႏြယ္ - အင္းမ )